Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Για να υπάρξει ΜΕΛΛΟΝ πρέπει να υπάρχει ΠΑΡΟΝ



Έχουν περάσει 6 μήνες από την τελευταία επικοινωνία που είχαμε μέσα από αυτή τη στήλη της δημοτικής εφημερίδας μας. Σ’ αυτούς τους μήνες πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι του ταραχώδους πολιτικού και κοινωνικού βίου της πολύπαθης πατρίδας μας, τόσο ώστε να νοσταλγούμε τις ευτυχισμένες μέρες παλαιότερων εποχών, τότε που όπως λένε, οι αγελάδες ήταν παχιές και τα σκυλιά τα δέναμε με λουκάνικα. Και συγκεκριμένα έχουμε πλέον καινούρια δεδομένα στον πολιτικό χάρτη της χώρας. Το πράσινο αντικαταστάθηκε με ροζ-σομών, το μαύρο ήρθε και όπως φαίνεται μένει, ενώ το κόκκινο σχεδόν εξαφανίστηκε. Όσο για το γαλάζιο αντιστέκεται σθεναρά προς το παρόν αν και έχει αποκτήσει πράσινες και μπορντώ αποχρώσεις. Παρ’ όλο που γνωρίζω από χρωματικούς συνδυασμούς, δε μπορώ να ξέρω την κατάληξη αυτής της σύνθεσης-συγκυβέρνησης, η οποία δοκιμάζεται σε εξαιρετικά δύσκολες, πρωτοφανείς για τη Νεότερη Ελλάδα, συνθήκες. Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ, όπως και ο υπόλοιπος κόσμος, είναι συνετή διακυβέρνηση από τους πολιτικούς ηγέτες, με αρκετή δόση πατριωτισμού κι αυταπάρνησης, χάραξη νέας πορείας μακριά από λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος, αξιοκρατία σε όλες τις βαθμίδες και σταθερή προσήλωση στο δημόσιο συμφέρον και το μέλλον του ελληνικού λαού. Για να υπάρξει όμως μέλλον, βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει παρόν. Και προς το παρόν και με τα καινούρια δεδομένα συμβιβαζόμαστε μεν, δεν καταθέτουμε όπλα δέ.
Και ενώ ο λαός αγωνίζεται με νύχια και με δόντια να επιβιώσει, κάποιοι άλλοι άραξαν στις άνετες καρέκλες του δημοτικού ΄΄μεγάρου΄΄  (μην πω και στα κυβικά τους, γιατί θα θεωρηθεί, το σχόλιο, ρατσιστικό). Ακόμα και τα δημοτικά συμβούλια αραίωσαν, αφού δεν υπάρχουν ικανά θέματα προς συζήτηση. Η καλοκαιρινή ραστώνη του Δήμου τελικά τείνει να γίνει και φθινοπωρινή, με προοπτική να αντικατασταθεί από τη χειμερία νάρκη. Τι να πει κανείς; Τα σχολεία δεν βάφτηκαν, παρά μόνο μετά από μεμονωμένες πρωτοβουλίες γονιών και δασκάλων. ΄΄Ευτυχώς΄΄ το 1ο Λύκειο επί της Ρωμυλίας έτυχε μιας στοιχειώδους ανακαίνισης προκειμένου να δεχθεί τη Γ.Γ. του ΚΚΕ κ. Αλέκα Παπαρήγα, η οποία ψήφισε σε αυτό. Το ότι τα παιδιά εισέπνευσαν τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις των ελαιοχρωμάτων στις φρεσκοβαμμένες αίθουσες και μάλιστα σε περίοδο εξετάσεων, δεν απασχόλησε κανένα. Πώς πρέπει να χαρακτηριστεί αυτή η κίνηση; Ως κίνηση εντυπωσιασμού, ματαιοδοξίας; Θα παρεξηγούσε η Κα Παπαρήγα, το κακό χάλι των σχολείων μας; Άγνωστο.
 Πάντως τα παιδιά μας δεν πτοήθηκαν και έγραψαν εξετάσεις, αρίστευσαν μάλιστα, με πρωτιές πανελλαδικά και τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια για τον τιτάνιο αγώνα τους. Στις επιτυχίες αυτές συνέβαλλαν αποφασιστικά, αναμφισβήτητα και οι καθηγητές τους, οι οποίοι με λίγα χρήματα, αντιμετωπίζοντας και οι ίδιοι προβλήματα επιβίωσης καταθέτουν τα ψυχικά τους αποθέματα καθημερινά στις τάξεις. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους, είστε καταπληκτικοί!!!
Δεν χρειάζεται ν’ αναφερθώ στην εγκατάλειψη της πόλης περεταίρω. Όλοι βιώνουμε την πραγματικότητα της σημερινής δημοτικής αρχής της πόλης και όλοι νιώθουμε απογοήτευση. Zούμε σε μια από τις ωραιότερες πόλεις της Αττικής κι o καθένας από εμάς θα θεωρούσε ιδιαίτερη τιμή του να την υπηρετήσει. Όμως οι πρόσφατοι Δήμαρχοι ειδικά, κινήθηκαν στα πλαίσια μιας απλής διαχείρισης, στηριζόμενοι στις κομματικές ταμπέλες τους με γνώμονα το μικρορουσφέτι κι όχι το κοινό καλό. Για τη σημερινή κατάσταση πολλοί από εμάς ήταν προετοιμασμένοι, αφού προεκλογικά ο συνδυασμός του κ. Κοτσαμπά κατέβηκε με κομματική μόνο ταυτότητα, χωρίς πρόγραμμα ή όραμα για την Πετρούπολη. Θα μπορούσε κάλλιστα με την ίδια στόχευση να είχε θέσει υποψηφιότητα στην Κάτω Παναγιά ή στη Πέρα Ραχούλα. Καμία διαφορά στην φρασεολογία δεν θα αντιλαμβανόμαστε.
  Άλλοι πάλι, κυρίως όσοι εμπνέονται από την κοσμοθεωρία του κομμουνιστικού κόμματος, ίσως ήλπιζαν ότι τουλάχιστον θα εστίαζαν στα θέματα κοινωνικής αλληλεγγύης ή ακόμα και στη συντήρηση έργων που ανήκαν σε προκατόχους τους, ομοϊδεάτες δημάρχους. Λυπούμαστε γιατί πραγματικά το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που ο λαός χρειάζεται στην παρούσα συγκυρία, ίσως περισσότερο από ποτέ, και όμως οι εκπρόσωποι του στην Πετρούπολη αποδεικνύονται τόσο  κατώτεροι των περιστάσεων.


Θανάσης Σκαλιστήρας
Επικεφαλής Δημ. Παράταξης
Πετρούπολη να ζεις