ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ : Ο ΠΝΕΥΜΟΝΑΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Η Πετρούπολη έχει αναπτυχθεί στους πρόποδες του Ποικίλου Όρους το οποίο αποτελεί περιοχή υψηλής οικολογικής σημασίας για όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής και είναι από τις τελευταίες φυσικές πηγές πρασίνου. Το βουνό μας έχει ήπιες κλίσεις, προσιτούς δασικούς δρόμους και μονοπάτια. Προσφέρεται για περιπάτους, πεζοπορίες, ορεινή ποδηλασία κι άλλα. Ιδιαίτερα μετά την τεράστια οικολογική καταστροφή της Πάρνηθας είναι ένας από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου και είναι υποχρέωση τόσο της πολιτείας όσο και του κάθε πολίτη όχι μόνο η προστασία του αλλά και η ανάπτυξη του και η ένταξη του στην καθημερινότητα της πόλης μας.



Κάθε χρόνο μετά την λήξη της αντιπυρικής περιόδου, μετράμε τις πληγές της φύσης με την καταμέτρηση των καμένων δασικών εκτάσεων. Κάθε χρόνο χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης παραδίδονται στις φλόγες και πολλές φορές οι απώλειες δεν είναι μόνο το πράσινο αλλά και σπίτια και ανθρώπινες ζωές. Το θέμα της πυροπροστασίας είναι τόσο μεγάλο και τέτοιας σπουδαίας σημασίας, που δυστυχώς μόνο επιγραμματικά θα μπορέσω σε ένα άρθρο ν’ αναφέρω όλα αυτά που πρέπει να γίνουν. Θα προσπαθήσω να δώσω τα βασικά σημεία για την πυροπροστασία τόσο την προληπτική όσο και για την κατασταλτική.



Ο Ιπποκράτης είχε πει: «ΤΟ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΝ». Θα πρέπει να εστιάσουμε στην προληπτική πυροπροστασία ώστε να μειωθεί ο αριθμός των πυρκαγιών κάθε χρόνο. Ειδικά για το Ποικίλο Όρος τα μέτρα που πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα είναι:

• Ενιαία καταγραφή και πρόσβαση στα στοιχεία από όλους τους αρμόδιους φορείς των μέσων πυροπροστασίας, των δασικών δρόμων και των θέσεων υψηλού κινδύνου του Ποικίλου Όρους. Βελτίωση του υπάρχοντος δασικού οδικού δικτύου, ώστε να διευκολύνεται η κίνηση των πυροσβεστικών οχημάτων.

• Καθαρισμοί δασικών εκτάσεων από σκουπίδια για να μειωθούν τα σημεία πρόκλησης πυρκαγιάς. Ο καθαρισμός μπορεί να γίνει από τους αρμόδιους δήμους και εθελοντικές οργανώσεις.

• Τοποθέτηση δεξαμενών και υδροστομίων εντός των δασικών περιοχών ώστε να γίνεται άμεσα ο ανεφοδιασμός των πυροσβεστικών οχημάτων.

• Τοποθέτηση και κατασκευή ανοικτών δεξαμενών για τον ανεφοδιασμό των εναέριων μέσων.

• Ενημέρωση των πολιτών σχετικά με την συμπεριφορά τους στο δάσος και τον κίνδυνο πρόκλησης πυρκαγιάς από αμέλεια. Δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα σχολεία και στους συλλόγους του δήμου.

• Αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών με τη χρήση συστημάτων ανίχνευσης πυρκαγιάς, όπως ήδη γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η επιλογή ενός τέτοιου συστήματος θα πρέπει να γίνει με την σύμφωνη γνώμη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και των Δασαρχείων ώστε να αξιοποιηθούν στο μέγιστο οι δυνατότητες του.

Αν και η καταστολή είναι βασική ευθύνη και έργο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας , πρέπει να αναφέρουμε κάποια μέτρα που μπορούν να ληφθούν σε τοπικό επίπεδο, ώστε να υποβοηθηθεί το έργο της Πυροσβεστικής.

• Σωστή και συνεχόμενη λειτουργία του ΣΤΟ (Συντονιστικό Τοπικό Όργανο) με την συμμετοχή του δήμου, των αρμόδιων φορέων και εθελοντικών οργανώσεων, το οποίο ήδη υπάρχει αλλά δυστυχώς δεν ξέρουμε κατά πόσο λειτουργεί και κατά πόσο είναι αποτελεσματική η λειτουργία του.

• Δημιουργία και εκπαίδευση εθελοντικών ομάδων ενταγμένων στο μητρώο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας. Οι εθελοντές αυτοί έχουν λάβει εκπαίδευση πυρόσβεσης και μπορούν να βοηθήσουν άμεσα στην κατάσβεση της δασικής πυρκαγιάς.

• Ενημέρωση του κοινού μέσω των ΜΜΕ και σχολικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για την συμπεριφορά των πολιτών κατά την εκδήλωση πυρκαγιάς και τα μέτρα που μπορεί να πάρει ο καθένας μας.

Η προστασία του Ποικίλου Όρους δεν είναι ευθύνη μόνο της πυροσβεστικής και του Δασαρχείου. Η τοποθεσία της πόλης μας έχει πλεονεκτήματα. Ας εκμεταλλευτούμε τις φυσικές ομορφιές της πόλης μας ώστε να ζούμε όλοι σε ένα καλύτερο περιβάλλον και να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μία ανεκτίμητης αξίας κληρονομιά.



ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠ.ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ


ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π.

Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠ’ ΟΛΑ

Με την ευκαιρία των επερχόμενων εκλογών Τοπικής Αυτοδιοίκησης τον Νοέμβριο 2010 έκαναν την εμφάνισή τους διάφορα ερωτηματολόγια, τα οποία σκοπό έχουν να ιεραρχήσουν τα προβλήματα των κατοίκων σε σχέση με τη ζωή και την καθημερινότητα στην πόλη μας. Ως πρώτο πρόβλημα αναδείχτηκε η σχολική στέγη σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Είναι γνωστό ότι η Πετρούπολη έχει αυξήσει τον πληθυσμό της τα τελευταία χρόνια και η αύξηση αυτή συνίσταται κυρίως σε νεαρά ζευγάρια με παιδιά, νεοσύστατες δηλαδή οικογένειες. Το γεγονός αυτό αποδεικνύουν και τα δεκατρία δημοτικά της Πετρούπολης που περήφανα παρελαύνουν κάθε χρόνο στις εθνικές γιορτές. Τα παιδιά του δημοτικού, διαδέχονται παιδιά του γυμνασίου και λυκείου. Έτσι δημιουργείται μια μεγάλη παρέα από μαθητές, από φοιτητές αργότερα που κάνουν την πόλη μας ζωντανή, να πάλλεται από δύναμη, από δίψα για τη ζωή που θέλει και έχει σκοπό να κατακτήσει.


Είναι λογικό λοιπόν, το πρωταρχικό πρόβλημα των κατοίκων να αποτελεί η σχολική στέγη και γενικά οι υποδομές που υπάρχουν στην υπηρεσία του μαθητή στην Πετρούπολη σήμερα. Με την πρώτη ματιά αλλά και τη δεύτερη και την τρίτη καταλαβαίνει κανείς γιατί οι γονείς ανησυχούμε. Τα σχολικά κτίρια έχουν αίθουσες που μετά βίας επαρκούν για τον αριθμό των μαθητών. Μετά τη φετινή εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας που για λόγους οικονομίας αυξάνει τον αριθμό των παιδιών κατά τμήμα, σίγουρα το πρόβλημα θα γίνει πιο σοβαρό. Ούτε λόγος να γίνεται για αίθουσα εκδηλώσεων ή βιβλιοθήκη. Αυτά αποτελούν φυσικά πολυτέλειες που ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν μπορούμε να φανταζόμαστε. Ακόμα τα σχολικά κτίρια είναι κακοσυντηρημένα, οι τουαλέτες εστία μολύνσεως για τα παιδιά και τα υδραυλικά ξεχαρβαλωμένα. Ο Σεπτέμβριος διαδέχεται τον Ιούνιο κάθε χρόνο, αλλά ένα βάψιμο δεν γίνεται, κάτι που για λόγους υγιεινής πάνω απ’ όλα είναι απαραίτητο, ας παραβλέψουμε την αισθητική. Παρτέρια και πράσινο δεν υπάρχουν στα σχολεία μας. Ο εθελοντισμός δεν ενθαρρύνεται και οι λίγες εκδηλώσεις που οργανώνονται γίνονται με προχειρότητα. Υπάρχει επίσης πρόβλημα και για την προσχολική ηλικία. Πολλές εργαζόμενες μητέρες αναγκάζονται να αφήσουν την εργασία τους αφού οι παιδικοί σταθμοί δεν επαρκούν ούτε κατ’ ελάχιστο στις ανάγκες των κατοίκων. Είναι μάλιστα λυπηρό το γεγονός ότι κάποιοι παράγοντες εκμεταλλεύονται τη θέση τους και μετατρέπουν σε ρουσφέτι το αυτονόητο δικαίωμα που έχουν όλα τα παιδάκια να ξεκινήσουν τη σχολική ζωή τους σε ένα προστατευμένο και υγιές περιβάλλον.

Όλοι θέλουμε να βλέπουμε τα παιδιά μας όχι μόνο ασφαλή μέσα στο φυσικό τους περιβάλλον αλλά και ικανοποιημένα από τη συμμετοχή τους σε μια παραγωγική μαθησιακή διαδικασία που θα τα βελτιώνει χωρίς να τα εξοντώνει. Οι εκπαιδευτικοί αν και ταλαιπωρημένοι από τη λαίλαπα των οικονομικών μέτρων συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση σημαντικά, αλλά πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη υποστήριξη σε υλικοτεχνικά μέσα. Είναι πρωταρχικό ζήτημα για μας τους Πετροπουλιώτες γονείς και πιστεύουμε ότι μπορούμε να τ’ αλλάξουμε όλα για τα παιδιά μας. Μας ενδιαφέρει ιδιαιτέρως να εξασφαλίσουμε τις υποδομές στη νέα γενιά ώστε να επενδύσουμε δημιουργικά στο μέλλον.


ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠ. ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π.

Η αγορά της Πετρούπολης δε πρέπει να μείνει αβοήθητη

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του Κου Ανδρέα Μηλιώνη για ακόμα μια φορά, αφού επανειλημμένως το διαβάζω βρίσκοντας πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για την πόλη μας, έψαχνα πως ήταν η αγορά της Πετρούπολης πριν 20–30 χρόνια. Ήθελα να συλλέξω πληροφορίες για την πορεία της επιχειρηματικής δραστηριότητας και την ανάπτυξη της τοπικής αγοράς. Μέσα από εικόνες μιας άλλης εποχής είδα τα πρώτα κρεοπωλεία, μπακάλικα και μανάβικα να έχουν αντικατασταθεί από καταστήματα επώνυμων αλυσίδων κινητής τηλεφωνίας, υποκαταστήματα τραπεζών αλλά και αρκετές καφετέριες. Έχουν παραμείνει βέβαια πολλά μαγαζιά που μετρούν πολλές δεκαετίες εμπορικής ζωής συντηρώντας την φιλική ατμόσφαιρα και εμπιστοσύνη που δημιουργείται με τον καιρό ανάμεσα στον καταστηματάρχη και τον παλιό πελάτη. Και όπως γράφει στο βιβλίο του «Η πόλη της Πέτρας» ο Κος Ανδρέας Μηλιώνης: «Η πόλη χαρούμενη όσο ποτέ απολαμβάνει αυτάρεσκα τη μεταμόρφωση της.»

Αυτά συνέβαιναν το 2005, χρονολογία έκδοσης του βιβλίου. Σήμερα, τέλη Ιουνίου του 2010 υπάρχει μια διαφορετική πραγματικότητα. Η χώρα μας έχει περιέλθει στη δυσάρεστη θέση να εκλιπαρεί για βοήθεια από Ευρωπαίους και Αμερικανούς όπως ο ασθενής που χρειάζεται μηχανική υποστήριξη για να συνεχίσει να αναπνέει. Διασχίζοντας την 25ης Μαρτίου με λύπη παρατηρούμε πολλά από τα καταστήματα να «κατεβάζουν ρολά». Αναπόφευκτα τότε δημιουργούνται συνειρμοί για την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα μας και πού αυτή μπορεί να μας οδηγήσει. Κάποιοι ειδικοί οικονομολόγοι στα ΜΜΕ καταστροφολογώντας και δημιουργώντας αρνητικό κλίμα στην αγορά υποστηρίζουν ότι οι εμποροϋπάλληλοι και οι ιδιοκτήτες των μικρών καταστημάτων θα δημιουργήσουν το πρώτο μεγάλο κύμα ανεργίας. Ελπίζουμε ότι δεν θα συμβεί αυτό, όμως η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να προετοιμαστεί με ένα οργανωμένο δίκτυο δράσεων προς την στήριξη των μικρών επαγγελματιών και των επιχειρήσεων τους.

Κάποιες προτάσεις που οδηγούν προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι εξής:

• Δωρεάν διαφήμιση μέσω των τοπικών εντύπων δύο φορές το χρόνο, τα οποία θα προσφέρουν ενδεχομένως εκπτωτικά κουπόνια από όποιον επιχειρηματία το επιθυμεί.

• Δωρεάν διαδικτυακή διαφήμιση για την περαιτέρω πληροφόρηση του κοινού σε υπηρεσίες και προϊόντα καταστημάτων της πόλης.

• Ενημέρωση των επαγγελματιών με τα ειδικά προγράμματα ενίσχυσης και αναβάθμισης της επιχειρηματικότητας μέσα από τα κοινοτικά κονδύλια και τους λοιπούς πόρους.

• Δημιουργία χώρων στάθμευσης που θα εξυπηρετούν την τοπική αγορά.

• Προωθητικές εκδηλώσεις που θα λαμβάνουν χώρα σε τακτά χρονικά διαστήματα στα διάφορα σημεία της πόλης, μηνιαίες εκδηλώσεις με πεζοδρόμηση της λεωφόρου συμμετοχή του ωδείου της φιλαρμονικής της δραματικής σχολής των σχολείων και των καταστηματαρχών της πόλης μας,ανθοκομικές εκθέσεις , ζαχαροπλαστικοί διαγωνισμοί.

Σε πολλούς δήμους λειτουργούν ανάλογες υπηρεσίες και προσφέρουν την εξειδικευμένη εκείνη πληροφόρηση που θα βοηθήσει τον υποψήφιο επιχειρηματία. Είναι σύνηθες το φαινόμενο να ξεκινά κάποιος με διάθεση να δημιουργήσει μία επιχείρηση και στο τέλος να τα παρατά απογοητευμένος και απηυδισμένος από την ατέλειωτη γραφειοκρατία.

Οι νέοι σήμερα πλήττονται περισσότερο από κάθε άλλη κοινωνική ομάδα. Ανεργία, έλλειψη επαγγελματικής εμπειρίας αναγκάζουν τους νέους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τα οράματα τους. Η κομματική εξουσία θεωρεί ότι λύνει το πρόβλημα των νέων τάζοντάς τους μια θεσούλα στο δημόσιο εξαγοράζοντας ψήφους. Είναι περιττό να τονίσουμε ότι η λύση στο πρόβλημα της ανεργίας δεν είναι το δημόσιο. Την εφάρμοσαν τόσες κυβερνήσεις και το μόνο που κατάφεραν ήταν η σημερινή κατάρρευση.

Ο νέος σήμερα χρειάζεται πραγματική στήριξη. Θα έπρεπε να λειτουργεί υπηρεσία, η οποία να παρέχει συμβουλές επαγγελματικού προσανατολισμού με παράλληλη πληροφόρηση για σπουδές και μεταπτυχιακά, πρωτοβουλίες από νέους για νέους. Θεσμοί όπως τα ΚΑΠΗ όπου οι μεγαλύτερες ηλικίες βρίσκουν συντροφικότητα, πραγματικά προάγουν τον πολιτισμό μας και την κοινωνική ευαισθησία. Κάπως πρέπει όμως να ενδιαφερθούμε και για τα προβλήματα της νέας γενιάς όσον αφορά την επαγγελματική τους αποκατάσταση.

Τα πρωτοφανή γεγονότα που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό με την οικονομική κατάσταση στο κόκκινο πρέπει να ενεργοποιήσουν επιτέλους το κράτος ώστε να γίνει αρωγός των πολιτών. Εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες είτε είμαστε αυτοαπασχολούμενοι, είτε απασχολούμε κι ένα μικρό αριθμό υπαλλήλων νιώθουμε την αβεβαιότητα εντονότερα. Με τον περίφημο ‘’Καλλικράτη’’ υποτίθεται ότι οι δήμοι θα αποκτήσουν ισχύ και ουσιωδέστερα διοικητικά καθήκοντα. Είμαι αρκετά επιφυλακτικός γιατί η σημερινή Δημοτική Αρχή δεν έχει δείξει ιδιαίτερο ζήλο ως προς την οργάνωση και την ιεράρχηση των προβλημάτων του δημότη. Ας ελπίσουμε ότι η επόμενη Αρχή ν’ αντιμετωπίσει με περισσότερη επιτυχία τα ήδη συσσωρευμένα προβλήματα.



ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠ ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΜΙΑ ΑΥΛΗ

“Woonerf”.Mε τον όρο αυτό στην Ολλανδία εννοούν τους δρόμους, όπου πεζοί και ποδηλάτες έχουν προτεραιότητα έναντι των αυτοκινητιστών. Η λέξη “woonerf” (βούνερφ) μεταφράζεται ως «αυλή κατοικίας» γιατί μπορεί ο συγκεκριμένος χώρος να θεωρηθεί προέκταση της αυλής, όπου πεζοί και οχήματα μπορούν να συνυπάρχουν. Θυμηθείτε τα παλιά χρόνια που ο κόσμος συγκεντρωνόταν στις πόρτες των σπιτιών, τα παιδιά έπαιζαν με ασφάλεια μπροστά στα σπίτια τους και τα αυτοκίνητα παραχωρούσαν προτεραιότητα. Τέτοιες εικόνες μόνο στις παλιές καλές ελληνικές ταινίες μπορούμε να αναβιώσουμε. Παρ’ όλα αυτά οι Ολλανδοί, σε αντίθεση με τους Έλληνες, δεν άφησαν το αγαπημένο τους μέσο, το ποδήλατο, να παραμεριστεί από το αυτοκίνητο. Κατά τη δεκαετία του 1970 ως αντίδραση στην αυξανόμενη κυριαρχία του αυτοκίνητου, επινόησαν ένα δρόμο που να ενσωματώνει οδηγούς κι άλλους χρήστες του δρόμου σε ένα κοινό χώρο. Η ολλανδική κυβέρνηση ανάπτυξε κυκλοφοριακές ρυθμίσεις για τα βούνερφς το 1976 και δρόμοι παρόμοιοι έχουν κατασκευαστεί σε πολλές εμπορικές περιοχές του εξωτερικού.

Στην Ελλάδα ο όρος εισήχθη ως «δρόμος ήπιας κυκλοφορίας». Πολλοί δήμοι έχουν υιοθετήσει την χρήση του, λίγοι όμως εκπόνησαν σοβαρές μελέτες κυκλοφοριακής ροής, οι οποίες θα συνέβαλλαν στη σωστή χωροθέτησή τους.

Μια απόπειρα βούνερφ έγινε και στην Πετρούπολη, στην οδό Σκουφά. Διασχίζοντας όμως το δρόμο, κανείς δεν καταλαβαίνει τη χρησιμότητα του έργου. Η οδός Σκουφά δε μπορεί να χαρακτηρισθεί ως δρόμος «ήπιας κυκλοφορίας» γιατί δυστυχώς δεν πεζοδρομήθηκε. Επίσης ούτε ποδηλατοδρόμο τη λες γιατί ο ποδηλάτης που κινείται στο σχετικό χώρο είναι αναγκασμένος να σταματά ανά 45 μ στις διασταυρώσεις και να ελέγχει τα διερχόμενα καθέτως αυτοκίνητα. Εκτός κι αν η διαδρομή απευθύνεται σε επαγγελματίες ποδηλάτες, εραστές της επικίνδυνης οδήγησης. Δεν είναι τυχαίο που όσες φορές και αν έχω περάσει δεν είδα κανένα ποδηλάτη. Τουλάχιστον διαπλατύνθηκε το πεζοδρόμιο από τη μια πλευρά. Μια ολόκληρη οκταετία στο Δήμο μας, παρακολουθούμε πεζοδρόμια και πλατείες να ξηλώνονται και να ξαναστρώνονται. Είναι ένα έργο το οποίο έχουμε παρακολουθήσει κατ’ επανάληψη. Στα δικαιολογημένα παράπονα των κατοίκων της οδού λόγω των απαγορευτικών πινακίδων που αναίτια τοποθετήθηκαν, η Δημοτική Αρχή αποκρίθηκε ότι υπάρχει μελέτη κυκλοφοριακής ροής. Μια κυκλοφοριακή μελέτη κρυφή, η οποία δεν κοινοποιείται, δεν επιδέχεται αξιολόγησης αλλά ούτε προτείνει κάποιες εναλλακτικές λύσεις. Πότε θα δούμε αυτή τη μελέτη; Πόσο στοίχισε αν επιτρέπεται; Άγνωστο.

Ο δήμος μας αν καυχιέται για κάτι είναι η νεολαία του. Υπάρχουν πολλά νέα ζευγάρια, με μικρά παιδιά που πράγματι έχουν ανάγκη και τους δρόμους μπροστά, ως συνέχεια της αυλής του σπιτιού τους για να παίζουν. Να παίζουν όμως με ασφάλεια χωρίς να κινδυνεύουν από τα διερχόμενα οχήματα.

Θα μπορούσε λοιπόν ο Δήμος να πολλαπλασιάσει τους δρόμους «ήπιας κυκλοφορίας» τους οποίους να κλείνει με ειδικές μπάρες τα Σαββατοκύριακα. Τότε θα πολλαπλασιάζονταν και οι διαδρομές περιπάτου αλλά και ποδηλάτου. Ένας χάρτης με τις διαδρομές αυτές θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ώστε να ενοποιεί τα σχολεία ,με το κολυμβητήριο και το γυμναστήριο αλλά και τους χώρους πρασίνου της πόλης, ώστε όλοι να συμμετέχουμε ευχαρίστως.

Τελειώνοντας, θέλω να πιστεύω ότι η κριτική που ασκώ στα Δημοτικά Έργα είναι θεμιτή, αφού δεν είναι στείρα. Προσπαθώ λόγω την επαγγελματικής εμπειρίας, να δίνω ιδέες που -ποιος ξέρει- κάποτε μπορεί να αξιοποιηθούν προς όφελος της πόλης και των κατοίκων της.





ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠ. ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ


ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π.

ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΗΜΙΜΕΤΡΑ

Oι κάτοικοι της Πετρούπολης ζούμε μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Στην προσπάθεια μας να διασχίσουμε την πόλη μας αντιμετωπίζουμε την κυκλοφοριακή μέγγενη της 25ης Μαρτίου. Ο δρόμος αυτός αποτελεί την κεντρική λεωφόρο της Πετρούπολης, τη διατρέχει από την αρχή ως το τέλος της, διεμβολίζει την πλατεία στο κέντρο και είναι το σημείο αναφοράς της πόλης μας. Ο δρόμος αυτός λοιπόν εντελώς αιφνιδιαστικά και αναίτια μπήκε στο στόχαστρο της Δημοτικής Αρχής η οποία αποφάσισε να μικρύνει το πλάτος του οδοστρώματος του και να διευρύνει το πλάτος των πεζοδρομίων.

Κατά μήκος της 25ης Μαρτίου αναπτύσσονται τα καταστήματα της πόλης μας πολλά εκ των οποίων μετρούν αρκετές δεκαετίες εμπορική ζωή. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες είναι συμπολίτες μας που ξεκίνησαν με μικρομάγαζα. Επενδύοντας όμως χρόνο και χρήμα κατάφεραν να δημιουργήσουν μια αγορά αξιοπρεπή και καλαίσθητη. Μεσούσης της οικονομικής κρίσης , την οποία νιώθουμε όλοι στο πετσί μας, η επιβίωση των μικρών επαγγελματιών αποτελεί στοίχημα όχι μόνο δικό τους αλλά και των υπολοίπων από εμάς.

Κ. Δήμαρχε είναι φανερό πως επιθυμείτε να εμφανίζεστε ευθυγραμμισμένος με τη νέα τάση της εποχής που επιβάλλει δημόσια διαβούλευση για όλα τα σοβαρά θέματα. Ας μη γίνεται τουλάχιστον η διαβούλευση για τα μάτια του κόσμου. Σεβαστείτε το δημόσιο διάλογο, αφουγκραστείτε τον κόσμο και τις ανάγκες του.

Επιτρέψτε μου στο πλαίσιο αυτό ως πολίτης του Δήμου μας και ως Πολιτικός Μηχανικός να εκφράσω τις σοβαρότατες επιφυλάξεις μου για την χρησιμότητα του μέτρου της σμίκρυνσης της κεντρικής λεωφόρου.

Πρώτον για το κυκλοφοριακό χάος της Πετρούπολης ειδικά τις πρωινές ώρες, το μέτρο της σμίκρυνσης είναι άχρηστο και άσχετο. Αντίθετα χρειάζεται μια κυκλοφοριακή μελέτη, η οποία θα περιλαμβάνει θέσεις στάθμευσης σε καθορισμένα σημεία της πόλης και σίγουρα κοντά στο εμπορικό κέντρο. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει πρόβλημα με τα σταθμευμένα αυτοκίνητα κατά μήκος της λεωφόρου. Όμως το πρόβλημα δε λύνεται με κλήσεις παράνομης στάθμευσης αλλά ούτε και με σμίκρυνση του πλάτους της οδού. Το πρόβλημα λύνεται ριζικά με δημιουργία θέσεων στάθμευσης. Για παράδειγμα στην πρόσφατη ανάπλαση της στρογγυλής πλατείας όπου έγινε εκσκαφή εκτεταμένη, όλοι αναρωτηθήκαμε γιατί δεν προβλέφθηκε κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ το οποίο αφενός θα ανακούφιζε το σημαντικότατο πρόβλημα της περιοχής και αφετέρου θα έφερνε έσοδα στο δήμο. Τα χρήματα που ξοδεύτηκαν ουσιαστικά δεν βελτίωσαν σε τίποτα τη ζωή μας. Το αποτέλεσμα ήταν αμφιβόλου αισθητικής αλλά και ακόμα χειρότερα τα δέντρα κόπηκαν. Το ίδιο επαναλαμβάνεται και με την ανάπλαση της πλατείας Ηρούς. Δεν υπάρχει πουθενά πρόβλεψη για στάθμευση. Είναι δυνατόν εν έτη 2010 να κατασκευάζονται έργα χωρίς συνολικό σχεδιασμό παραβλέποντας τόσο σοβαρές και πραγματικές ανάγκες;

Φυσικά καμία σοβαρή κυκλοφοριακή μελέτη δεν μπορεί να στηρίζεται σε μέτρα που αφορούν μόνο μία οδό. Χρειάζεται συντονισμός περισσοτέρων οδών με ειδική σήμανση, σηματοδότηση, μονοδρόμηση κ.λ.π. Δεν είναι δυνατό μία τέτοιου είδους παρέμβαση να λύσει ένα χρόνιο πρόβλημα που γίνεται κάθε μέρα και εντονότερο. Στόχος πρέπει να είναι μια συνολική ανάπλαση της πόλης μας σύμφωνα με τα δεδομένα του αύριο και όχι του χθες.

Είναι αλήθεια ότι αν κοιτάξει κανείς τον αστικό χάρτη της Πετρούπολης καταλαβαίνει ότι η πόλη είναι αναπτυγμένη αριστερά και δεξιά της 25ης Μαρτίου, η οποία τη διασχίζει ακριβώς στο κέντρο. Αν προσπαθήσουμε να μειώσουμε την κίνηση στη κεντρική λεωφόρο αυτομάτως πρέπει να τη διοχετεύσουμε σε δύο ή τρεις παράλληλες λεωφόρους. Κι αν βέβαια υποθέσουμε ότι η Αν. Ρωμυλίας είναι σε σχετικά καλή κυκλοφοριακή κατάσταση , η οδός Ελαιών στην οποία πιθανώς ελπίζουμε για την ανακούφιση της 25ης Μαρτίου βρίσκεται σε άθλια κατάσταση τόσο από πλευράς οδοστρώματος όσο κι από πλευράς καθορισμού ορίων. Μήπως λοιπόν πρέπει να ιεραρχηθούν διαφορετικά οι κατασκευές και να δοθεί η σωστή τεχνικά προτεραιότητα ;

Δεύτερον ακούστηκε ότι τα διαπλατυσμένα πεζοδρόμια αποτελούν μια καλή ευκαιρία για να γίνει ανάπλαση, δενδροφύτευση κ.λ.π. Δεν θα διαφωνήσω προσωπικά. Η διακόσμηση με πράσινο των πεζοδρομίων είναι πραγματικά ότι πιο καλαίσθητο, ευγενικό και χρήσιμο υπάρχει. Όμως τα πεζοδρόμια έχουν ήδη δέντρα και πανάκριβες ζαρντινιέρες. Τα δέντρα αυτά μπορούν να πυκνώσουν και να ψηλώσουν χωρίς να εμποδίσουν την κυκλοφορία των πεζών αλλά και την ορατότητα προς τα καταστήματα. Αυτό συμβαίνει γιατί τα πεζοδρόμια είναι ήδη αρκετά πλατιά, και επίσης έχουν αναπλασθεί πολύ πρόσφατα .

Η Δημοτική Αρχή καλό είναι να περάσει σε κάτι πιο νέο, πιο φρέσκο κι όχι στην πολιτική του «ράβε ξήλωνε ».

Αξιότιμοι Δημοτικοί Άρχοντες ,
οι καιροί είναι δύσκολοι, τα έργα πρέπει να είναι ουσιαστικά και χρήσιμα για την πολύπαθη καθημερινότητα μας κι όχι απλά να ξοδεύονται τα χρήματα μας, που εσείς οφείλετε να διαχειρίζεστε πάντα με σεβασμό και σύνεση.




ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠ ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ


ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π.

Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ «ΝΤΕΜΟΝΤΕ»

Λένε ότι η ζωή κύκλους κάνει και επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η γενιά η δική μου πριν τρεις δεκαετίες πήγαινε στο δημοτικό σχολείο ενώ σήμερα δηλώνει υπερήφανη γενιά γονέων μαθητών, του δημοτικού σχολείου. Ελπίζω ο κύκλος να επαναληφθεί όταν θα έχουμε εγγόνια. Όμως πού υπερτερούν και πού υστερούν τα σημερινά παιδιά;

Σίγουρα η εκπαίδευση έχει εντατικοποιηθεί, με αποτέλεσμα η πίεση ακόμα κι από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού να είναι ασφυκτική για τα παιδιά. Τα εποπτικά μέσα βέβαια είναι πολλά και χάρις στη τεχνολογία η ενημέρωση είναι άμεση και εύκολα προσβάσιμη για τον καθένα. Ως εδώ τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της εποχής μας ισορροπούν. Τι θα γίνει όμως με την παιδεία υπό την έννοια του όρου καλλιέργεια του πνεύματος και της ψυχής;

Όταν εμείς πηγαίναμε σχολείο θυμάμαι, πριν τις γιορτές πάντα κάτι ετοιμάζαμε γι’ αυτούς που το είχαν ανάγκη. Για παράδειγμα συγκέντρωση γλυκών , μικρών δώρων για τους συνανθρώπους μας και επισκέψεις σε γηροκομεία, ορφανοτροφεία. Έτσι νιώθαμε την ικανοποίηση της προσφοράς κι όχι μόνο την άπληστη χαρά του καταναλωτισμού που κυριαρχεί πλέον στις μέρες μας σε όλες τις ανθρώπινες εκδηλώσεις. Νομίζω ότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες έχουν καταργηθεί πια από τα Ελληνικά σχολεία. Η εθελοντική εργασία όχι μόνο δεν ενθαρρύνεται από κανένα φορέα, αντίθετα συγκεκριμένες αντιλήψεις την εμφανίζουν επιβλαβή για την κοινωνία μας.

Σύμφωνα με το λεξικό του καθηγητή Κου Μπαμπινιώτη ο εθελοντισμός είναι η οργανωμένη προσφορά υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο χωρίς την απαίτηση ανταλλάγματος. Κατά τον Αριστοτέλη ο άνθρωπος είναι ένα «κοινωνικό ον». Ζούμε μέσα σ’ αυτή την κοινωνία , αισθανόμαστε μέρος της, πάντα προσπαθούμε να ενδιαφερόμαστε και να δραστηριοποιούμαστε όταν αυτό είναι εφικτό, δίνοντας έτσι ένα παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά μας. Δυστυχώς ακόμα κι όταν θέλει κανείς, λίγα είναι αυτά που μπορεί να προσφέρει.

Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να περιγράψω την αποτυχημένη απόπειρά μας να συμμετάσχουμε οικογενειακώς στην αναδάσωση του δήμου μας τον περασμένο Απρίλιο. Ξεκινήσαμε για να λάβουμε κι εμείς μέρος κι όταν φτάσαμε στο σημείο της αναδάσωσης ανακαλύψαμε ότι η διοργάνωση ήταν ανύπαρκτη. Τα δεντράκια που θα φυτεύαμε ήταν ύψους 2 εκ. ενώ κανείς δεν είχε φροντίσει να καθαρίσει πρώτα τον χώρο και να οριοθετήσει κάπως την κατάσταση. Εννοείται ότι δεν συμμετείχε κανένα σχολείο. Φυσικά τα δημόσια πρόσωπα που παρευρίσκονταν μαζεύτηκαν για την αναμνηστική φωτογραφία κι αμέσως μετά έφυγαν να προλάβουν άλλες υποχρεώσεις.

Δυστυχώς η νέα γενιά μεγαλώνει χωρίς αξίες, εκπαιδεύεται μπροστά σε έγχρωμες οθόνες, αποξενώνεται από τη φύση. Επειδή λένε ότι η ζωή κύκλους κάνει, όλα αυτά θα τα βρούμε μπροστά μας. Ας δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ν’ αλλάξει αυτή η νοοτροπία, γιατί μόνο έτσι θα ζήσουμε ένα καλύτερο αύριο.



ΑΘΑΝ. ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ


ΠΟΛ. ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΕΜΠ

ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

O ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΧΟΡΤΑΡΙΑΣΕ ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ



Η διοίκηση πρέπει να έχει συνέχεια. Πρέπει δηλαδή η επόμενη εκλεγμένη διοίκηση να συνεχίζει το έργο της προηγούμενης παραλαμβάνοντας την εξουσία, διορθώνοντας ενδεχομένως αλλά πάντοτε με κοινό στόχο το δημόσιο συμφέρον. Αυτό ισχύει σε όλα τα πολιτισμένα κράτη του κόσμου πλην της Ελλάδος όπου ισχύει το εντελώς αντίθετο. Κατά την τελευταία τετραετία της δημαρχίας του Κου Γ.Γιώγου στην Πετρούπολη κατασκευάσθηκε στην πλατεία του Αγ. Δημητρίου βοτανικός κήπος. Το έργο αυτό σκοπό είχε την προστασία , ενίσχυση και ανάδειξη του Αστικού Περιαστικού Πρασίνου. Είχε αρχικό προϋπολογισμό 630.000.000 δρχ , ποσό το οποίο όμως υπερέβηκε κατά πολύ, με τις συνήθεις μεθόδους κοστολόγησης δημοσίων έργων.

Η σημερινή δημοτική αρχή του Κου Βλάχου ουδέποτε κατόρθωσε αυτό το έργο να το αξιοποιήσει. Αντίθετα το απαξίωσε, το άφησε να ερημώσει, σχεδόν να καταρρεύσει. Η δικαιολογία που ακούστηκε ήταν ότι η λειτουργία του θα ήταν πολυδάπανη με απαγορευτικό κοστολόγιο για το δήμο. Τελικά πρόσφατα μάθαμε ότι ο βοτανικός κήπος τελεί υπό κατάληψη από αντιεξουσιαστικές ομάδες. Να πως μια δημόσια επένδυση πολλών εκατομμυρίων έφτασε στην πλήρη παρακμή. Είναι πολύ κρίμα!!!

Σίγουρα έχετε ακούσει για την πράσινη ανάπτυξη αφού ο Πρωθυπουργός την έκανε σημαία του κόμματος του στις τελευταίες εκλογές της χώρας. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν τον ιδανικό τρόπο επιβίωσης του πολιτισμού μας. Η Ελλάδα λόγω κλίματος θα μπορούσε να είναι πρωτοπόρος στο τομέα της βιοκλιματικής. Ο Βοτανικός κήπος θα ήταν τέλειος για να εφαρμοσθούν αυτές οι τεχνικές. Για παράδειγμα, αν στη σκεπή του βοτανικού κήπου τοποθετούσαμε φωτοβολταϊκά συστήματα αποθήκευσης ηλιακής ενέργειας θα μπορούσαμε να καλύψουμε τις ανάγκες του κήπου όσον αφορά την ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για να λειτουργήσει. Επίσης αν τα όμβρια ύδατα συλλέγονταν σε ειδικές δεξαμενές ,πράγμα ασφαλώς πολύ εύκολο λόγω της γεωμορφολογίας της πόλης μας, θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται για την άρδευση των φυτών. Ο Βοτανικός Κήπος με τη βοήθεια γεωπόνων κι άλλων παραγωγικών ομάδων θα μπορούσε να γίνει ένας χώρος όπου ο επισκέπτης θα γνώριζε την χλωρίδα του τόπου μας αλλά και την διαχείριση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με τον καλύτερο τρόπο. Νομίζω ότι όλα τα σχολεία της Αττικής θα επισκέπτονταν ένα τέτοιο χώρο.

Τέτοιου είδους όμως έργα χρειάζονται ανθρώπους με φρέσκες ιδέες και όραμα. Κοι Δημοτικοί Άρχοντες μην αναλώνεστε μονίμως στα κοινότυπα και τετριμμένα. Υπάρχουν λύσεις αρκεί να έχουμε ανθρώπους ικανούς να μπορούν να τις υλοποιήσουν.


ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠ ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ


ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

     Οι κλιματικές αλλαγές που παρατηρήθηκαν τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρο τον πλανήτη οφείλονται στις ολοένα αυξανόμενες ανθρώπινες δραστηριότητες. Ο καταναλωτισμός, η ρύπανση του περιβάλλοντος, η παραγωγή ενέργειας και η αύξηση των παραγομένων απορριμμάτων έχουν δημιουργήσει επιπτώσεις δυσμενείς για το περιβάλλον.
     Η χώρα μας, πρωταθλήτρια δυστυχώς σε αρκετές κακές συνήθειες όπως το κάπνισμα, η επικίνδυνη οδήγηση, η παιδική παχυσαρκία, έρχεται να τοποθετηθεί στις τελευταίες θέσεις σε ζητήματα όπως η ορθολογική διαχείριση απορριμμάτων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πληρώνουμε πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να γινόμαστε αντικείμενο ειρωνικών και κακεντρεχών σχολίων. Κάτω λοιπόν από τη διεθνή κατακραυγή και υπό την απειλή αυστηρότερων κυρώσεων πριν λίγο καιρό εμφανίσθηκαν στις γειτονιές μας κοντά στους μεταλλικούς κάδους , οι γνωστοί μπλε κάδοι ανακύκλωσης. Στους κάδους αυτούς όπως δηλώνει και η ετικέτα τους πετάμε ανακυκλώσιμα απορρίμματα, δηλαδή γυαλί, αλουμίνιο, σίδερο, πλαστικό και χαρτί.

     Όσοι ζούμε στα Δυτικά Προάστια έχουμε υποστεί τόσα χρόνια την «χωματερή» Άνω Λιοσίων , η οποία αντί να κλείσει όλο και επεκτείνεται. Θυμόμαστε σίγουρα την απόφαση που είχε υπογραφεί από υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ για την εναπόθεση λυμματολάσπης της Ψυτάλλειας στα λατομεία Μουσαμά. Αν τελικά είχε υλοποιηθεί η απόφαση εκείνη τώρα θα είχαμε εγκαταλείψει τα σπίτια μας. Έτσι όλοι, ή σχεδόν η πλειονότητα από εμάς ευαισθητοποιηθήκαμε σχετικά γρήγορα και υιοθετήσαμε την ανακύκλωση επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ζήλο. Είναι βέβαιο ότι ο πολίτης ανησυχεί για το μέλλον του, επιζητά να ζει σε ένα υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον με βασικές υπηρεσίες και παραγωγική και ελεύθερη επιλεγμένη απασχόληση. Είναι χρέος της δημόσιας διοίκησης να διασφαλίζει τις συνθήκες με υλικοτεχνικές ενισχύσεις αλλά και ενημέρωση και συνεχή εκπαίδευση του κοινωνικού συνόλου.

     Όσον αφορά την ορθολογική διαχείριση απορριμμάτων μέριμνα της δημοτικής αρχής αλλά και του δημότη είναι η ελαχιστοποίηση της ποσότητας προς υγειονομική ταφή καθώς πρέπει αντίθετα να μεγιστοποιηθεί η ανακύκλωση των συσκευασιών. Πού πάνε όμως οι μπλε κάδοι;

     Ακόμα και οι πιο καχύποπτοι -όχι άδικα- από εμάς δεν πρέπει να ανησυχούμε. Τα εργοστάσια διαλογής και συρρίκνωσης σε πακέτα, 1ο και 2ο στάδιο δηλαδή της διαδικασίας, είναι υπερσύγχρονα και μετατρέπουν άχρηστες μάζες σκουπιδιών σε χρήσιμη πρώτη ύλη. Εκτός από τους μπλε κάδους ανακύκλωσης εύχομαι γρήγορα να δούμε και πράσινους κάδους κομποστοποίησης, που παράγουν λίπασμα για τους κήπους και τις γλάστρες μας.

     Υπάρχουν πρωτεύουσες της Ευρώπης όπως για παράδειγμα το Παρίσι που θερμαίνεται εξ’ ολοκλήρου από τη διαχείριση των απορριμμάτων του. Αν ο σχεδιασμός αυτός άλλοτε μας δημιουργούσε δέος και θαυμασμό σήμερα μας δημιουργεί επιτακτική την ανάγκη να τον μιμηθούμε καθώς τα περιθώρια συνέχεια στενεύουν.

     Μας συμφέρει όλους , είναι η ζωή μας , το μέλλον των παιδιών μας. Κοινός στόχος είναι η προστασία της φύσης μέσα από φιλικές τεχνολογίες.



                                                                                              ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠ. ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ
                                                                                            ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π.

Ο ‘Όμιλος για το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό και την Ποιότητα Ζωής στην Πετρούπολη’, διοργάνωσε μια ενδιαφέρουσα ημερίδα για την ποιότητα ζωής στην πόλη μας. Ευχαριστώ τους αρμοδίους για την πρόσκληση να παραστώ και να μιλήσω για όσα βιώνουμε στο δήμο και για τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία και χαμηλό κόστος τα φλέγοντα προβλήματα της πόλης μας. Καταθέτω τα βασικά σημεία της εισήγησής μου διότι τα γραπτά μένουν...

VIDEO_part_1http://www.youtube.com/watch?v=Z6DiuL53Mc4
VIDEO_part_2http://www.youtube.com/watch?v=6V_wKRdwfzo

‘’Φίλες και Φίλοι,

Κυρίες – Κύριοι,



Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλες και όλους σας για τη σημερινή συμμετοχή, όπως θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους διοργανωτές της σημερινής εκδήλωσης για την πρόσκληση που μου απηύθυναν να παρευρεθώ ενώπιόν σας.

Ονομάζομαι Θανάσης Σκαλιστήρας, είμαι Πολιτικός Μηχανικός, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πετρούπολη, ζω εδώ με την οικογένειά μου και η έδρα της επαγγελματικής μου στέγης είναι στην πόλη μας.

Ξέρω την Πετρούπολη τόσο καλά όσο κι εσείς. Και χαίρομαι ιδιαίτερα, διότι ανάμεσά σας βλέπω γνώριμες φυσιογνωμίες ακόμα και από τα χρόνια του σχολείου.

Σε αυτές τις αλάνες λίγο παρακάτω έπαιζα, τότε που η Πετρούπολη ήταν ακόμη κοινότητα, στους ίδιους χωμάτινους δρόμους περπάτησα, εδώ τέλειωσα δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο.
Πάνω από όλα όμως, και εγώ όπως κι εσείς, είδα την πόλη να μεγαλώνει, να επεκτείνεται, να πυκνώνει.

Είδα την πόλη να γίνεται αυτό που δεν της αξίζει, ένα τεράστιο κομμάτι οικιστικού ιστού στους πρόποδες του βουνού, που ενώ μπορούσε να αποτελεί πεδίο αναφοράς, σήμερα γεμίζει μπετό καταστρατηγώντας ακόμα και το αρχικό ρυμοτομικό της σχέδιο.

Φίλες και Φίλοι, μην περιμένετε από εμένα να σας μιλήσω για την άναρχη οικοδόμηση της πόλης μας. Για τις ιδιωτικές κατασκευές των δεκαετιών που πέρασαν. Διότι η Πετρούπολη όταν άρχισε να χτίζεται, φιλοξένησε τον κόπο και τον κατατρεγμό των ανθρώπων του μεροκάματου. Τότε, που μια κάμαρα αρκούσε για να στεγάσει όνειρα και ελπίδες οικογενειών του μόχθου. Τότε, που σε ένα βράδυ σηκώνονταν, πέρα από το μάτι του νόμου, μικρά δωμάτια που αυγάτιζαν, αναλογικά με τη φαμίλια που έκρυβαν. Τότε που οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες δεν επέτρεπαν την ισονομία και ισοπολιτεία ώστε οι πρώτοι μέτοικοι που ‘φθασαν εδώ, χωρίς τη θέλησή τους, να μοιράζουν το χρόνο τους ανάμεσα στα φτωχόσπιτα που έχτισαν και στους τόπους εξορίας που τους διαμοίραζε το ελληνικό κράτος.

Έτσι χτίστηκε η πέτρινη πόλη μας και στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να αποτίσω φόρο τιμής στο δήμαρχο Παξιμαδά, ως τον Δήμαρχο της Ανθρωπιάς και της Αλληλεγγύης, που η Πετρούπολη κήδεψε προχθές κιόλας.

Κυρίες και Κύριοι

Στη σύγχρονη πολεοδομία και στην περιφερειακή πολιτική, οι δράσεις και οι παρεμβάσεις γίνονται και κρίνονται με όρους μέλλοντος. Και η αλήθεια είναι ότι εδώ και οχτώ χρόνια, η παλαιοκομματική και αναχρονιστική δημοτική αρχή, τα έργα της οποίας έχουμε ‘θαυμάσει’ όλοι, έχει σχεδιάσει με όρους του χθες, μίζερα, στενόκαρδα και μικρόψυχα αυτό που η ίδια αποκαλεί πρόοδο και όλοι οι υπόλοιποι αποκαλούμε υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας.

Χρησιμοποίησα το ρήμα ‘σχεδιάσει’ και ομολογώ ότι έκανα λάθος. Σχεδιάζει κανείς όταν έχει όραμα, συνέπεια και ευθύνη για ότι έχει αναλάβει. Σχεδιάζει κανείς όταν μπορεί να παντρέψει το παρελθόν με το μέλλον. Σχεδιάζει κανείς όταν έχει στρατηγική και σχέδιο. Τότε και μόνο τότε σχεδιάζει. Αλλιώς κάνει πασαλείμματα, αναχρονισμούς, αποσπασματικά μερεμέτια και όπως όλοι ξέρουμε κάνει έργα σαν και αυτά της σημερινής δημοτικής Αρχής.

Ένα παράδειγμα γνωστό σε όλους είναι η πλατεία ΗΡΩ. Όλοι έχουμε περάσει από εκεί. Όλοι έχουμε προσέξει το πλεόνασμα από μπετόν που καλύπτει τα πάντα. Στις σύγχρονες σοβαρές πολεοδομικές αναπλάσεις οι πολίτες έρχονται σε επαφή με τη γη. Οι σύγχρονες πλατείες σπάνε το μπετόν, είναι ανάχωμα οικολογικών παρεμβάσεων, αποτελούν νησίδες πρασίνου με βλάστηση και αναδεικνύουν οάσεις δροσιάς που εμπλουτίζουν το μικροκλίμα της περιοχής. Στην πλατεία ΗΡΩ έχουμε το μπετόν σε όλες τις εκφάνσεις του, με τη μορφή οχυρωματικών έργων, που κόστισαν στους δημότες 1.180.000 ευρώ. Ποιο το όφελος για τους δημότες; Ποια η αναψυχή που προσφέρει;

Αυτή δεν είναι σοβαρή αντιμετώπιση από σοβαρή δημοτική αρχή. Είναι αντιμετώπιση από επαγγελματίες εξουσιαστές που θεωρούν την πόλη ως προέκταση της κυριαρχίας τους.

Φανταστείτε στη θέση αυτού του τσιμεντένιου αλωνιού μια σύνθεση με χώμα, ξύλο και πέτρα, με πράσινο συμβατό με το περιβάλλον, με φωτοβολταϊκούς μηχανισμούς για τη νυχτερινή φωτοδότηση, με καλαίσθητα παγκάκια, με δωρεάν ασύρματη διαδικτυακή σύνδεση, με γεώτρηση για άντληση νερού που θα ρέει στα μικρά κανάλια και θα ποτίζει, με ανακυκλώσιμες πρώτες ύλες. Και να είστε βέβαιοι ότι αυτό το μικροπάρκο κοστίζει πολύ λιγότερα από 1.180.000 ευρώ.

Οι προκλητικές σπατάλες για δημοτικά έργα χωρίς χρηστικότητα και όραμα, δίχως διάρκεια και αποτελεσματικότητα, σε τόσο δύσκολους καιρούς για όλους μας μόνο αγανάκτηση επιφέρει.

Και το όραμα, η αισθητική και η χρηστικότητα πρέπει να επιστρέψουν στην Πετρούπολη.

Όταν ξαναστρωνόταν η στρογγυλή πλατεία κανείς δε σκέφτηκε να δημιουργηθεί από κάτω ένα υπόγειο πάρκινγκ το όποιο έχει οικονομικό πλεονέκτημα λόγω φυσικής μορφολογίας.

Στην καινούρια πλατεία καμία πρόβλεψη επίσης.

Μην ξεχνάμε ότι σε δήμους όπως η Καλλιθέα, το Αιγάλεω ακόμη και η Νέα Χαλκηδόνα, όλη η προεκλογική εκστρατεία επικεντρώνεται στο πρόβλημα της στάθμευσης. Τι περιμένουμε κυρίες και κύριοι να γίνουμε Καλλιθέα για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα;

Έργα πολυδάπανα που κατασκευάστηκαν και επιμισθώθηκαν σε ιδιώτες, κατάντησαν μίζερα απομεινάρια που η εικόνα τους μας προκαλεί. Μια ματιά στον Αίολο, στην Αγία Τριάδα είναι αρκετή για του λόγου το αληθές. Έργα που ποτέ δεν συντηρήθηκαν και στην πραγματικότητα δεν απέδωσαν.

Η λέξη μελέτη προφανώς είναι ανυπόφορη για όσους παίρνουν αποφάσεις στο Δήμο μας. Η Ελαιών είναι παρατημένη και μαζί με τη στρογγυλή πλατεία έχουν κριθεί ως τα σημεία με τα περισσότερο αυτοκινητιστικά ατυχήματα στην πόλη μας. Καμία μελέτη ως προς τη διαχείρισή τους.

Ο ποδηλατόδρομος Σκουφά, έγινε για να γίνει, ενίοτε μάλιστα μετατρέπεται σε μονοπάτι συγκρουόμενων ποδηλατών καθώς η πρόβλεψη για στένεμα της λεωφόρου έγινε στο πόδι.

Δεν θα αναφερθώ στις προβληματικές πεζοδρομήσεις, στα φθαρμένα οδοστρώματα την ευθύνη των οποίων έχουν οι δημοτικές υπηρεσίες, στο τεράστιο έλλειμμα κοινωνικής πολιτικής που με θέαμα και μόνο προσπαθεί να ανταποκριθεί στις σημερινές τεράστιες ανάγκες.

Σε ότι αφορά την περιβαλλοντική πολιτική του δήμου τα ζητήματα που οφείλουμε να περιφρουρήσουμε είναι απόλυτης προτεραιότητας.

Α.Δημαρχείο σωστά χωροθετημένο.

Με εύκολη πρόσβαση σε όλους τους Δημότες.

Κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από οικολογικά και ανακυκλώσιμα υλικά.

Ενεργειακά αυτόνομο με χρήση φωτοβολταϊκών, γεωθερμίας ,τοίχων Τρομπέ, σωστή ενεργειακή μελέτη ,λαμπτήρων χαμηλής κατανάλωσης ,φυσικών τρόπων αερισμού και φωτισμού .

Όλα αυτά μετά από προκήρυξη αρχιτεκτονικού διαγωνισμού αποτελέσματα του οποίου θα τεθούν σε διαβούλευση .

Ανοιχτές διαδικασίες –διαφανείς με δυνατότητα συμμετοχής και έλεγχου.

Από όλους τους πολίτες τόσο για τα οικονομικά στοιχεία όσο και για τα την καλαισθησία του.

Στη Γερμανία, στη Σουηδία, στη Γαλλία είναι αδιανόητη η κατασκευή οποιουδήποτε έργου χωρίς ενεργειακή μελέτη.


B. Ποικίλο όρος.

Πυρασφάλεια

Κατασκευή δεξαμενών νερού απ' όπου μπορούν να εφοδιάζονται όλα τα εναέρια μέσα.

Συνεργασία και ενεργοποίηση του Τοπ. Συμβουλίου (ΣΤΟ) με όλες τις πιστοποιημένες εθελοντικές οργανώσεις με όλους τους συμπολίτες μας που θέλουν να συμμετέχουν.

Μητρώο εθελοντών συμπολιτών μας, κατανομή ρόλου συγκεκριμένου στο καθένα. Πότε είναι στο πυροφυλάκειο, σε πιο σημείο κ.α.

Σεμινάρια – συναντήσεις όλων των εμπλεκομένων μερών.

Ασκήσεις ετοιμότητας σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Π.Υ.

Εγκατάσταση συστήματος τηλεματικής πυρανίχνευσης, το οποίο εντοπίζει άμεσα κάθε εστία, δίνει πληροφόρηση για τα στοιχεία της πυρκαγιάς .

Κάνει δυνατή την άμεση κατάσβεση.

Σχέδιο πρόληψης και κατάσβεσης έτοιμο να εφαρμοστεί όταν απαιτηθεί.


Αναδασώσεις

Αναδασώσεις με σχέδιο και πρόγραμμα. Όχι στις αναδασώσεις των αναμνηστικών φωτογραφιών.

Κατασκευή ταμιευτήρων νερού ,υπόγειων χαμηλού κόστους.

Πετυχαίνουμε με αυτό τον τρόπο να μην αλλοιώνουμε τοπικά το περιβάλλον.

Αξιοποίηση της κλίσης του εδάφους για πότισμα των δέντρων με φυσική ροή.

Αναβαθμίδες με τη λογική των φυσικών λύσεων (κορμοδεμοί) και εμπλουτισμός της φυτικής γης όπου απαιτείται.

Καθαρισμός και απελευθέρωση των φυσικών διαδρομών του βουνού.

Αν κάνει κανείς μια βόλτα θα διαπιστώσει σκουπίδια παντού.

Ο εθελοντισμός καλείται να παίξει βασικό ρόλο στη αναβίωση του δάσους όπου αυτό έχει εξαφανιστεί.

Τα μαθήματα της ζωής πολλές φορές είναι πιο χρήσιμα από τη στείρα γνώση.

Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές παρότι ταλαιπωρημένοι από τη σημερινή λαίλαπα των οικονομικών μέτρων ας φέρουν τα παιδιά κοντά στη φύση γιατί όλοι διδασκόμαστε από εκεί.

Κατασκευή περιπτέρων με θεματικές ενότητες που θα ενημερώνουν για την πανίδα και τη χλωρίδα του ποικίλου αλλά και γενικότερα της μεσογείου.

Συμμετοχή όλων των σχολείων σε μηνιαία βάση και εθελοντών για αναδασώσεις με την τεχνική υποστήριξη των υπηρεσιών του Δήμου.

Λαμπρό παράδειγμα η δράση του περιβαλλοντικού συλλόγου που σήμερα μας φιλοξενεί αλλά και συμπολιτών μας.

Όπως του πραγματικού Δάσκαλου κ. ΣΤΑΜΑΤΗ Θανάση με το έργο που επιτέλεσε στην ευαισθητοποίηση των μαθητών και τις δενδροφυτεύσεις στο ποικίλο όρος.


Κυκλοφοριακά προβλήματα

Β. ΜΕΤΡΟ

Απαίτηση και έντονη παράσταση για κατασκευή σταθμών Μετρό σε κομβικό σημείο της πόλη με ταυτόχρονη κατασκευή χώρου σταθμεύσεως.

Θα βοηθήσει όλους τους συμπολίτες μας.

Θα κάνει τη Ζωή του ευκολότερη.

Θα περιοριστούν οι ρύποι που επιβαρύνουν την πόλη μας.

Δεν μπορεί όμορος Δήμος του Περιστερίου να έχει 3 σταθμούς μετρό και η Πετρούπολη κανέναν.

Άμεση σύνδεση του Αττικού Νοσοκομείου με λεωφορειακή γραμμή.

Διάνοιξη οδού Ελαιών και διαμόρφωση της σε έναν ασφαλή άξονα μετακίνησης για τους συμπολίτες μας.

Κατανομή του κυκλοφοριακού φόρτου σε περισσότερους του ενός άξονες.

Ειδική μέριμνα για την Περικλέους που η Δημοτική αρχή ξεχνάει ότι και εκεί είναι Πετρούπολη.

Δημιουργία συμπλέγματος δρόμων χαμηλής κυκλοφορίας (βούνερφ) με αρχή και τέλος.

Σύνδεση σχολείων με το άλσος του Αγ. Δημητρίου ,το ποικίλο όρος.

Όλοι οι δρόμοι μια αυλή.

Άλλωστε ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την αλλαγή του προσώπου της Αθήνας που έφερε η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων.

Δημιουργία χώρων ποδηλάτου και παιχνιδιού.

Κατασκευή χώρων θέσης στάθμευσης .Κανένα έργο χωρίς να εξασφαλίσει θέσεων στάθμευσης δεν πρέπει να κατασκευάζεται.

Ποιος είναι άλλωστε αυτός που φτιάχνει σπίτι και δεν ζητά από το μηχανικό θέση στάθμευσης…


Πλατείες από πράσινο όχι από μπετό


Χρησιμοποίηση φυσικών υλικών. Πέτρας ,Ξύλου και Μεσογειακής χλωρίδας.

Κατασκευή υπόγειων δεξαμενών χαμηλού κόστους για τη συλλογή και στη συνέχεια αξιοποίηση του βρόχινου νερού που σήμερα χάνεται.

Θα γλιτώναμε αρκετά χρήματα από το πορτοφόλι των συμπολιτών μας και δεν θα κατασπαταλούσαμε αυτό το πολύτιμο αγαθό.

Είχα την ευκαιρία να κατασκευάσω τέτοιες δεξαμενές για λογαριασμό ιδιωτών και πραγματικά τα αποτελέσματα ήταν σημαντικά.

Για κάθε πλατεία που κατασκευάζεται να πραγματοποιείται αρχιτεκτονικός διαγωνισμός.

Όλα τα έργα να παρουσιάζονται δημόσια. Να επιλέγεται αυτό που δέχεται τις καλύτερες κριτικές.

Και έρχομαι εδώ και αναρωτιέμαι δεν μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή με την αρχιτεκτονική Σχολή;

Να ζητήσουμε από τους νέους ανθρώπους να μας σχεδιάσουν πλατείες, παγκάκια ,πέργκολες ,παιδικές χαρές ,φωτισμό.

Θα επιτυγχάναμε τρία πράγματα.

Σίγουρα καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.

Σίγουρα οικονομικότερη κατασκευή πλατείας μια και αυτό που κοστίζει είναι οι βαριές κατασκευές από σκυρόδεμα.

Και θα δίναμε ελπίδα και προοπτική σε νέα παιδιά που τώρα ξεκινούν τη σταδιοδρομία τους και έχουν ανάγκη στήριξης.


Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας

Σε κάθε δημόσιο κτίριο πρέπει να κατασκευάζεται πράσινη στέγη. Όλα τα σχολεία, τα δημοτικά κτίρια αφού βέβαια ελεγχθούν πρώτα τα στατικά τους από τις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου.

Τοποθέτηση φωτοβολταϊκών σε όλα τα κτίρια ,στα στάδια ,στους ελεύθερους χώρους στο ποικίλο όρος.

Οι τεχνολογίες σε χώρες που δεν έχουν τη δική μας ηλιοφάνεια έχουν προχωρήσει ,ενώ εμείς παρακολουθούμε αμέτοχοι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όπως του δήμου Ανάβρας.

Δεν είναι κρίμα που δεν αναπτύσσεται μια τέτοια δράση;

Έχουμε τη δυνατότητα να γίνουμε ένας δήμος ενεργειακά αυτόνομος.

Μιλάμε για τεράστια μείωση του κόστους ,οικονομική ελάφρυνση των δημοτών , θέσεις εργασίας για άνεργους συμπολίτες μας.

Ελάφρυνση του περιβάλλοντος από ρύπους.

Το γειτονικό Ίλιον έχει εξασφαλίσει 42 πλατείες και στην πόλη μας ζήτημα αν έχουμε κάποιες μετρημένες στα δάχτυλα.

Οι πρόποδες του ποικίλου όρους μας προσφέρουν ασύγκριτα πλεονεκτήματα για να ενισχύσουμε το κλίμα της περιοχής και δεν έχουμε αξιοποιήσει ούτε ένα.

Σημαντικές ευκαιρίες δόθηκαν για νέες θέσεις στάθμευσης σε κεντρικά σημεία της πόλης αλλά προσπεράστηκαν.

Ανακύκλωση υπάρχει, αλλά μόνο στις ιδέες της δημοτικής αρχής που κι αυτές πάσχουν από όραμα και υπόβαθρο.

Έργα να αντέχουν στο χρόνο, έργα πνοής, έργα προοπτικής δεν γίνονται στην Πετρούπολη.

Τελειώνοντας ήθελα να επισημάνω.

Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε ρότα στις σύνηθες πρακτικές.

Ήρθε η ώρα να δούμε μπροστά ,να αφήσουμε στην άκρη κομματικές αγκυλώσεις, που δίνουν ρόλο μόνο στους αρεστούς, η πατρίδα, η πόλη μας έχει ανάγκη από όλους που έχουν κάτι να προσφέρουν και μέχρι σήμερα τους σταμάταγε η διαφθορά και οι κλεισμένες πόρτες.

Πρέπει να συμφωνήσουμε και να το πούμε. Να το πούμε και να το κάνουμε και λέω να το κάνουμε γιατί τίποτα το σπουδαίο, τίποτα το μεγάλο δε μπορεί να κάνει κανείς μόνος του. Επιτέλους να πάρουμε την πόλη στα σοβαρά.’’