“Woonerf”.Mε τον όρο αυτό στην Ολλανδία εννοούν τους δρόμους, όπου πεζοί και ποδηλάτες έχουν προτεραιότητα έναντι των αυτοκινητιστών. Η λέξη “woonerf” (βούνερφ) μεταφράζεται ως «αυλή κατοικίας» γιατί μπορεί ο συγκεκριμένος χώρος να θεωρηθεί προέκταση της αυλής, όπου πεζοί και οχήματα μπορούν να συνυπάρχουν. Θυμηθείτε τα παλιά χρόνια που ο κόσμος συγκεντρωνόταν στις πόρτες των σπιτιών, τα παιδιά έπαιζαν με ασφάλεια μπροστά στα σπίτια τους και τα αυτοκίνητα παραχωρούσαν προτεραιότητα. Τέτοιες εικόνες μόνο στις παλιές καλές ελληνικές ταινίες μπορούμε να αναβιώσουμε. Παρ’ όλα αυτά οι Ολλανδοί, σε αντίθεση με τους Έλληνες, δεν άφησαν το αγαπημένο τους μέσο, το ποδήλατο, να παραμεριστεί από το αυτοκίνητο. Κατά τη δεκαετία του 1970 ως αντίδραση στην αυξανόμενη κυριαρχία του αυτοκίνητου, επινόησαν ένα δρόμο που να ενσωματώνει οδηγούς κι άλλους χρήστες του δρόμου σε ένα κοινό χώρο. Η ολλανδική κυβέρνηση ανάπτυξε κυκλοφοριακές ρυθμίσεις για τα βούνερφς το 1976 και δρόμοι παρόμοιοι έχουν κατασκευαστεί σε πολλές εμπορικές περιοχές του εξωτερικού.
Στην Ελλάδα ο όρος εισήχθη ως «δρόμος ήπιας κυκλοφορίας». Πολλοί δήμοι έχουν υιοθετήσει την χρήση του, λίγοι όμως εκπόνησαν σοβαρές μελέτες κυκλοφοριακής ροής, οι οποίες θα συνέβαλλαν στη σωστή χωροθέτησή τους.
Μια απόπειρα βούνερφ έγινε και στην Πετρούπολη, στην οδό Σκουφά. Διασχίζοντας όμως το δρόμο, κανείς δεν καταλαβαίνει τη χρησιμότητα του έργου. Η οδός Σκουφά δε μπορεί να χαρακτηρισθεί ως δρόμος «ήπιας κυκλοφορίας» γιατί δυστυχώς δεν πεζοδρομήθηκε. Επίσης ούτε ποδηλατοδρόμο τη λες γιατί ο ποδηλάτης που κινείται στο σχετικό χώρο είναι αναγκασμένος να σταματά ανά 45 μ στις διασταυρώσεις και να ελέγχει τα διερχόμενα καθέτως αυτοκίνητα. Εκτός κι αν η διαδρομή απευθύνεται σε επαγγελματίες ποδηλάτες, εραστές της επικίνδυνης οδήγησης. Δεν είναι τυχαίο που όσες φορές και αν έχω περάσει δεν είδα κανένα ποδηλάτη. Τουλάχιστον διαπλατύνθηκε το πεζοδρόμιο από τη μια πλευρά. Μια ολόκληρη οκταετία στο Δήμο μας, παρακολουθούμε πεζοδρόμια και πλατείες να ξηλώνονται και να ξαναστρώνονται. Είναι ένα έργο το οποίο έχουμε παρακολουθήσει κατ’ επανάληψη. Στα δικαιολογημένα παράπονα των κατοίκων της οδού λόγω των απαγορευτικών πινακίδων που αναίτια τοποθετήθηκαν, η Δημοτική Αρχή αποκρίθηκε ότι υπάρχει μελέτη κυκλοφοριακής ροής. Μια κυκλοφοριακή μελέτη κρυφή, η οποία δεν κοινοποιείται, δεν επιδέχεται αξιολόγησης αλλά ούτε προτείνει κάποιες εναλλακτικές λύσεις. Πότε θα δούμε αυτή τη μελέτη; Πόσο στοίχισε αν επιτρέπεται; Άγνωστο.
Ο δήμος μας αν καυχιέται για κάτι είναι η νεολαία του. Υπάρχουν πολλά νέα ζευγάρια, με μικρά παιδιά που πράγματι έχουν ανάγκη και τους δρόμους μπροστά, ως συνέχεια της αυλής του σπιτιού τους για να παίζουν. Να παίζουν όμως με ασφάλεια χωρίς να κινδυνεύουν από τα διερχόμενα οχήματα.
Θα μπορούσε λοιπόν ο Δήμος να πολλαπλασιάσει τους δρόμους «ήπιας κυκλοφορίας» τους οποίους να κλείνει με ειδικές μπάρες τα Σαββατοκύριακα. Τότε θα πολλαπλασιάζονταν και οι διαδρομές περιπάτου αλλά και ποδηλάτου. Ένας χάρτης με τις διαδρομές αυτές θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ώστε να ενοποιεί τα σχολεία ,με το κολυμβητήριο και το γυμναστήριο αλλά και τους χώρους πρασίνου της πόλης, ώστε όλοι να συμμετέχουμε ευχαρίστως.
Τελειώνοντας, θέλω να πιστεύω ότι η κριτική που ασκώ στα Δημοτικά Έργα είναι θεμιτή, αφού δεν είναι στείρα. Προσπαθώ λόγω την επαγγελματικής εμπειρίας, να δίνω ιδέες που -ποιος ξέρει- κάποτε μπορεί να αξιοποιηθούν προς όφελος της πόλης και των κατοίκων της.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠ. ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΑΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π.
